het voelt als ontpanning

Bas Fellinger is sinds ruim een jaar eigen baas. Hij is onder andere professioneel vertaler van techniek naar business. Hij geeft lezingen over de ontwikkeling van de techniek en de invloed daarvan op ons leven. Eén keer in de week wandelt hij als vrijwilliger met een man met dementie door bossen en parken. Bas: “Ik had een uitstekende baan, maar ik wilde niet meer op kantoor zitten. Ik wilde tijd hebben om te kunnen leren van oudere mensen.” Dus belde hij met een regionale zorgorganisatie. Toen hij zijn wensen kenbaar had gemaakt, werd hij doorverwezen naar Tandem Mantelzorg. Zij koppelden hem direct aan deze man met dementie. Het bleek een perfecte match. En het zorgt voor verlichting voor de echtgenote. Want als Bas met haar man op stap gaat, heeft zij tijd voor andere dingen. Hoeft ze even een paar uur niet te zorgen.

Wandelen
Bas had overigens in eerste instantie wel zijn bedenkingen vertelt hij. “Ik wilde liever niet gekoppeld worden aan iemand met dementie. Ik dacht medelijden te krijgen. Tandem overtuigde mij echter. En ze kregen helemaal gelijk. Het is juist heel mooi en zeker niet triest. Ik leer veel van hem. Hij kan zo mooi onder woorden brengen waar het in het leven werkelijk om draait. Meestal wandelen we langs voor hem herkenbare plekken, zodat hij herinneringen kan ophalen en vertellen wat hij daar heeft beleefd en gedaan. Hij doorziet mensen. Hij weet als geen ander hoe je het leven moet nemen. Dat is enorm leerzaam. Je denkt in eerste instantie dat iemand afglijdt en minder wordt. Maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn.”

Telefoon uit
De middag dat de twee samen op stap gaan verloopt volgens een vast ritueel. Eerst is er het kopje koffie, vervolgens start de wandeling. Meneer in de rolstoel, Bas erachter. “Het voelt zeker niet als een verplichting, eerder als ontspanning. Mijn telefoon gaat uit, ik ben drie uur onbereikbaar. Alleen dat al is heerlijk. Ik hoef ook drie uur niets. Door het te doen ervaar je het. Ik ben er trouwens niet mee opgevoed, mijn vrouw wel. Ze is kunstenaar en werkt bij Stichting Epilepsie Instellingen Nederland (SEIN) in Hoofddorp. Ze is daar activiteitenbegeleider. Mijn omgeving is niet verrast door mijn vrijwilligerswerk. Die vindt het wel bij mij passen. Ik heb zo af en toe contact met Nicky Merbis, een mantelzorgconsulent van Tandem. Tandem organiseert informatiebijeenkomsten voor vrijwilligers. Die bezoek ik wel eens. Ik vind dat ik een prima keuze heb gemaakt. De dag dat ik mijn leaseauto inleverde, was de mooiste dag in jaren.”