Samen doen in het Haarlemse Groen
Samen doen in het Haarlemse groen
Doe-tuinen zijn een ontmoetingsplek voor mensen met een gemeenschappelijke belangstelling voor tuinieren en de natuur. Ervaringen en kennis worden gedeeld zodat je op een praktische manier kennis over natuur en milieu opdoet. Steeds meer mensen ervaren zo de voldoening van dicht bij huis op natuurlijke wijze groenten en bloemen te kweken.
Acht tuinen
Er zijn inmiddels 8 doe-tuinen in Haarlem. Tuinders daar beheren met z’n allen zo’n complex en hebben daarnaast zelf de beschikking over een eigen stukje grond van ca 25 m2. Op ieder complex coördineert en regelt een tuincommissie de dagelijkse gang van zaken. Iedere tuincommissie is met één lid vertegenwoordigd in het bestuur van de Stichting Doe-Tuinen Haarlem.

Trefpunt
Als groen trefpunt maken de tuinen het recreatief, natuurlijk en sociaal-maatschappelijk gebruik van het openbare groen in Haarlem mede mogelijk maken. En daarbij is het ook een prima manier om kinderen op een leuke manier spelenderwijs liefde voor de natuur bij te brengen en te leren hoe je op een natuurlijke wijze kunt tuinieren. Steeds meer mensen krijgen zo de voldoening om dicht bij huis op een duurzame manier (zonder gif uiteraard!) groenten en bloemen te kweken.
Vrijwilligers
De tuinen zijn een vrijwilligersproject. Dat betekent dat we met z’n allen alle tuincomplexen beheren en zo voor en met elkaar een mooie plek in de natuur creëren.
Wil je meer weten over de Haarlemse Doe-Tuinen? Kijk dan op doetuinenhaarlem.nl.
Lichtmomentje van de week
Lichtmomentje van de week ‘Dat Petra elke vrijdag langskomt is echt het lichtmomentje van de week’, vertelt Maricela. Petra van 55 jaar en Maricela van 32 jaar wonen allebei in Haarlem, werken beiden in de kinderopvang, zijn alle twee moeder én zijn maatjes van elkaar. Via Home-Start van Humanitas zijn ze voor ongeveer een jaar lang aan elkaar gekoppeld. Wekelijks komt Petra op vrijdag 2 tot 3 uurtjes langs bij Maricela. Ik vond niets leuk Maricela werkt op de babygroep, en is dus wel wat gewend, met dagelijks 9 baby’s onder haar hoede. ‘Een eigen baby, dat kan ik gemakkelijk’, dacht ze, en dat was ook zo bij nummer 1. Maar bij het tweede kind liep het anders: ‘Ik moest het voor mijn gevoel allemaal leuk vinden, maar ik vond niets leuk’. De huisarts constateert een postnatale depressie. Schot in de roos Gelukkig wil Maricela alle mogelijke hulp aanpakken en naast ondersteuning vanuit de GGZ komt ze via het consultatiebureau in contact met Home-Start. Dit maatjesproject van Humanitas koppelt maatjes aan gezinnen die behoefte hebben aan extra steun. Coördinator Monique koppelt Maricela eerst aan een ander maatje, maar dat klikt niet echt. Gelukkig is dat geen probleem en vervolgens wordt ze aan Petra gekoppeld: een schot in de roos. Fijn dat iemand je begrijpt ‘Als het zo slecht met je gaat, is het zo fijn dat er iemand is die je begrijpt’ vertelt Maricela. ‘Ik voelde me in mijn omgeving vaak niet begrepen, dan dachten mensen dat ik even een slechte dag had of kwamen met allerlei tips. Petra laat me in mijn waarde en tegen haar durfde ik dingen te zeggen die ik zelfs tegen mijn partner niet durfde te zeggen.’ Trots op haar ‘Het scheelt denk ik dat ik zelf een burn-out hebt gehad’ vult Petra aan. ‘Dat is zeker niet hetzelfde als een postnatale depressie, maar ik weet daardoor wel wat het is om je onbegrepen te voelen. Je wilt wel, maar je kan het echt niet.’ Daardoor weet ik ook hoe moeilijk het is om hulp te vragen, dat vind ik echt sterk van Maricela, ik ben heel trots op haar’. Luisteren Elke vrijdagmiddag ziet er anders uit. ‘Soms help ik gewoon met praktische dingen’, vertelt Petra, ‘maar het belangrijkste is toch het luisteren, ik merk dat Maricela daar zo veel steun aan heeft. Ik benoem ook wat er wel al goed gaat. Het zijn kleine stapjes, maar Maricela ziet die dan zelf niet, en het helpt als ik dat zeg.’ Het geeft energie ‘Veel mensen zijn er verbaasd over dat ik hier tijd voor heb, naast mijn werk en een gezin met 3 kinderen’ vertelt Petra. ‘Maar het heeft zoveel toegevoegde waarde om dit te mogen doen. Het geeft energie om iemand stapje voor stapje beter te zien worden. En het ouderschap is gewoon lang niet altijd gemakkelijk, voor niemand’ Blij waar ik nu sta Maricela besluit: ‘Ik ben zo dankbaar dat dit project bestaat, ik heb een lange weg afgelegd maar ben blij waar ik nu sta. Veel meer mensen zouden moeten weten dat dit bestaat. Het is zonde als je met problemen blijft rondlopen. Ik hoop dat ons verhaal andere mensen aanzet om ook maatje te worden of een maatje te zoeken!’ Tekst: Carin van Empel, foto: Neel van Erve (op de foto links Petra en rechts Maricela) Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal