Mooi verhaal van Jikke
Via een berichtje van Jamal op een BUUV prikbord in Haarlem-Noord zijn Jamal en Jikke met elkaar in contact gekomen. Jamal wil graag de Nederlandse taal en gebruiken beter leren kennen en Jikke helpt hem daar met veel plezier bij. Jikke heeft een mooi verhaal geschreven over hoe het ze vergaat.
Straat-taalles
Taalmaatje Jamal en ik zijn buurtgenoten. En vandaag sprak ik hem, na twee weken isolatie, voor het eerst. Op straat. We maakten een praatje, op ruim anderhalve meter afstand, in de snijdende wind. Gelukkig gaf het een warm gevoel om hem en zijn vrouw en kinderen weer te zien.
Coronabaard
Jamal merkte lachend op dat hij zijn baard liet staan tegen Corona. Hopelijk waren die latex handschoenen ook ironisch bedoeld. Ik dacht dat ze boodschappen hadden gedaan maar uit ons WhatsAppgesprek later, bleek dat ze ‘een frisse neus waren gaan halen.’ Had-‘ie van Mark Rutte op tv gehoord. Zo grappig, een Nederlander van Koerdische afkomst zo’n oer-Hollandse uitdrukking te horen gebruiken.
Aflezen
Omdat ik wilde laten weten dat ik Jamal en zijn gezin miste, had ik van de week een sprookjesboek in de brievenbus gedaan. Hoewel er wat moeilijke woorden in stonden, waren ze elkaar inderdaad gaan voorlezen! De zoon van 8 en Jamal lezen om de beurt een stukje uit een verhaal. Erg leuk om te horen. ‘We hebben het boek nog niet afgelezen’, meldde Jamal. ‘Uit gelezen’, verbeterde ik. Ik vertelde over het aflezen van een temperatuur op een thermometer en Jamal opperde als alternatief ‘afkijken’. Snel keek ik vragend naar de oudste zoon. ‘Dat mag niet!’, riep-‘ie meteen. Net vernam ik dat ze elke avond naar het jeugdjournaal kijken. Mijn helden in bange dagen.
Uitblazen
Om het taalcoachen op straat af te sluiten, stuurde ik net over de app het rijmpje over die olifant met die lange snuit. Zou het niet supertof zijn als ze dat straks na elk verhaaltje zeggen?
Zoeven met Josse
Zoeven met Josse "De glimlach van een dankbare klant, de reuring om me heen en het gezellige contact met collega's. Ik had nooit gedacht dat ik daar zo van zou opkikkeren. Na een tijd thuis te hebben gezeten met een burn out merkte ik dat ik het steeds moeilijker en spannender vond om de stap naar buiten en naar werk te zetten. Gelukkig krijg ik de ruimte van het UWV om uit te zoeken wat lukt en wat bij me past." "Ik werk nu als planner en chauffeur bij Zoefzoef Haarlem en dat maakt me heel gelukkig. Het geeft me zelfvertrouwen, ik vind het leuk om betrokken te zijn bij de opbouw van een nieuw initiatief als Zoefzoef en ik ben graag in contact met mensen. Je bouwt toch een band op met sommige klanten. Zo breng ik elke week Geeske met haar hond Rosja naar het bos. Ze kan er zelf niet meer naar toe lopen maar wil wel elke dag haar hond lekker laten rennen. Voor haar is de Zoefzoef echt een uitkomst want honden zijn ook van harte welkom in mijn autootje. Rosja hoort me al van verre aankomen en gaat uit zichzelf keurig tussen de bankjes zitten, zo lief." Chauffeurs gezocht "Mag ik misschien een oproepje doen? We zijn namelijk nog op zoek naar vrijwillige chauffeurs die 1 dagdeel per week op de Zoefzoef willen rijden. Meer informatie kun je vinden op www.zoefzoefhaarlem.nl. Zo, dan ga ik nu weer lekker aan het werk. Op naar de volgende klant!" Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal