Alexander is mentor
In november 2019 kwam Alexander (29) via een vriend in contact met Stichting Mentorschap. ‘Naast mijn drukke baan als financieel adviseur bij een grote bank wilde ik me ook graag inzetten voor ouderen, maar zocht daarbij wel extra verdieping. Het mentorschap sprak mij gelijk aan. Als mentor behartig je de belangen van je cliënt en ben je officieel vertegenwoordiger’, vertelt Alexander.
Veel flexibiliteit
Mentor en cliënt worden met zorg aan elkaar gekoppeld. Het is een mix en match procedure, waarbij de regionale coördinatoren naar jouw ervaringen en persoonlijke voorkeuren kijken en daarbij een geschikte cliënt zoeken. ‘Ik ben gematcht met de heer Tinga. Voor de corona uitbraak bezocht ik hem eens in de twee weken. Ik probeer mijn bezoeken altijd af te wisselen, zodat het goed in mijn eigen schema past en ik geen verwachtingspatroon creëer. Soms bezoek ik hem doordeweeks, af en toe in het weekend en ook soms in de avond. Dat geeft mij flexibiliteit en ook vrijheid. Deze vrijheid was voor mij één van de beweegreden om voor het mentorschap te kiezen.’
Het verpleeghuis waar de heer Tinga woont, ging vanaf maart in lockdown, waardoor Alexander zijn cliënt niet meer kon bezoeken. ‘Toen we elkaar weer mochten zien heb ik hem meegenomen naar Artis. Nu bezoek ik hem wat vaker om de verloren tijd in te halen. Dat doet ons goed.’
Een heel nieuw perspectief
‘Mensen in de levensfase van 25-35 jaar zijn vaak vooral bezig met zichzelf en druk met de levens die ze leiden. Mentor zijn geeft je een heel nieuw perspectief. Je leert hoe andere mensen leven, hoe verschillende organisaties werken en hoe het is om vrijwilligerswerk te doen. Mentor zijn haalt je uit je dagelijkse stramien. Daarnaast neemt het niet zoveel tijd in beslag als je misschien zou denken. Ik kan het mentorschap goed combineren met mijn drukke baan.’
Je groeit als persoon
De Stichting Mentorschap zorgt voor professionele scholing en praktische begeleiding. ‘Ik heb veel bijgeleerd over de zorg. Tijdens de training leer je ook hoe je een vertrouwensband kan opbouwen met cliënten waar je minder goed mee kunt communiceren. Je groeit echt als persoon. Mentorschap is een mooie uitdaging met veel afwisseling en dat geeft voldoening.’

Italiaans met George
Italiaans met George George (79 jaar): ‘Ik ben al een tijdje met pensioen maar ik voel me nog heel fit en jeugdig. Ik heb mijn hele leven gewerkt als fotograaf en heb in mijn vak hele mooie dingen meegemaakt en gedaan. In eerste instantie was ik architectuur- en interieurfotograaf en later is daar ook mode en modellenfotografie bijgekomen. Mijn trip naar Curaçao met allerlei mooie Missen in het vliegtuig zal ik nooit meer vergeten haha. Italiaanse taalondersteuning Omdat ik graag bezig ben en het leuk vind om contact te hebben met andere mensen heb ik me ingeschreven als vrijwilliger. Zo heb ik een Italiaans gezin ontmoet dat taalondersteuning zocht. Laat ik nou Italiaans spreken! Ik help met praktische zaken, vertalingen van Italiaans naar Nederlands enzovoort. Dat helpt ze bijvoorbeeld bij gesprekken in een winkel en zo kunnen ze makkelijker communiceren met Nederlandse vrienden. Het is heel gezellig om een beetje met elkaar te kletsen en zo houd ik mijn Italiaans ook een beetje bij. Ze wilden een keer een Nederlandse maaltijd voor me maken en hebben toen erwtensoep voor me gemaakt. Die was niet helemaal gelukt, het was een melige brei maar natuurlijk wel heel lief dat ze dat willen doen voor mij. Nu in coronatijd is het wat lastiger om contact te hebben, ik heb ze al even niet gesproken. Ik ga ze binnenkort maar weer eens een appje sturen om te horen hoe het met ze gaat. Dan kunnen we meteen een afspraak maken om een keer erwtensoep bij mij te komen eten! Achteruit in de Canta Het leuke van vrijwilligerswerk vind ik dat je zo veel verschillende klussen kunt doen en dus ook veel verschillende mensen ontmoet. Dingen doen voor anderen brengt mij én de ander iets, ik vind het echt heel erg leuk om te doen. Zo heb ik een tijdje een mevrouw geholpen die het eng vond om in haar Canta achteruit te rijden. We hebben elke week geoefend maar ze kan het nog steeds niet haha. Het heeft dus nog niet echt geholpen maar dat geeft niet, we blijven het gewoon proberen. We hebben enorm gelachen met elkaar en dat is het belangrijkste!’ Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal